ارمغان سبز

شهر «مرو» آغوش واکن،
میهمان آورده‏اند

از بهشت جاودانی،
بوی جان آورده‏اند

لاله‏ی سرخی ز گلزار
کرامات خدا

یعنی از: گلزار سبز
بی‏خزان آورده‏اند

آفتابی از مدینه،
شهر عشق و روشنی‏

نوری از انوار ذات
بی‏کران آورده‏اند

باغ دامان ترا، ای
خطه‏ی پاک خدا!

سرو بالایی زطرف بوستان
آورده‏اند

شام یلدای ترا، از
مقدم سبز رضا

روشنی‏ها از دیار
بی‏نشان آورده‏اند

بوی گل دارد زمین
و بوی گل دارد زمان‏

تا نشانی از رخ آن
دلستان آورده‏اند

دور مانی تا ابد از
غصه و اندوه و غم‏

بر سرت، دست خدا را،
سایبان آورده‏اند

سوی تو، زیباترین
آیات سبز عشق را

از گلستان محمد، ارمغان
آورده‏اند

باورت را، ای دیار
عشق! شهر آرزو!

دسته‏ای گل از بهشت
جاودان آورده‏اند

فصل پایان غم است
و بی‏قراریهای دل‏

مرهمی بر درد و اندوه
نهان آورده‏اند

گریه بس کن. ای دل
بی‏همزبان «نسترن»

چاره بر این گریه‏های
بی‏امان آورده‏اند